Kolcobrzuch karłowaty - Carinotetraodon travancoricus

Kolcobrzuch karłowaty - Carinotetraodon travancoricus. 

Charakterystyka

Pochodzenie: Azja (Indie)

Środowisko: W naturze zamieszkuje stan Kerala w południowo-zachodnich Indiach. Akwarium powinno być gęsto porośnięte roślinnością, z pozostawioną wolną przestrzenią do swobodnego pływania i licznymi kryjówkami (z korzeni czy kamieni). Najlepiej jest wybrać piaszczyste podłoże i niezbyt intensywne oświetlenie, rozproszone za pomocą roślin pływających. Zbiornik należy przykrywać. Nie jest wskazany zbyt silny prąd wody. 

Rodzina: rozdymkowate

Wielkość: 2,5 cm długości

Zachowanie: Kolcobrzuchy można trzymać w grupie lub pojedynczo. Wykazują zachowania terytorialne i przeganiają się wzajemnie. Nie nadają się do zbiornika towarzyskiego - często podskubują płetwy innym, wolno pływającym rybom. Dodatkowo z rybami szybkimi mogą przegrać rywalizację o pokarm. 

Wielkość akwarium: małe (min. pojemność: 15 l; min. długość: 30 cm)

Temperatura wody: 22-28 st.C

Parametry wody: 

• pH: 6.8-8.0
• Twardość: 5-25 dGH
• Wymagania odnośnie przygotowania wody: Ze względu na swoją specyficzną budowę ciała kolcobrzuchy mają większą wrażliwość skóry na różnego rodzaju zanieczyszczenia wody (zwłaszcza związki azotu, leki, nawozy). Dlatego też należy ją w miarę często podmieniać i dobrze natleniać.

Pokarm: Gatunek drapieżny. Przyjmuje pokarm mrożony lub żywy, niechętnie natomiast zjada suche. W diecie powinny regularnie pojawiać się ślimaki. 

Cechy:

• Rybka żółto-złota w ciemne plamy, potrafi zmieniać kolory. Ciemne kolory oznaczają stres lub chorobę.
• Samce posiadają ciemną pręgę wzdłuż brzucha. Samice są pełniejsze w części brzusznej. 
• W sytuacji zagrożenia wypełniają brzuch wodą lub powietrzem - w ten sposób próbują zniechęcić drapieżnika do ataku.
• Należą do nielicznych ryb, które mrugają oczami. 

Rozród

Rozmnażanie tego gatunku jest możliwe w warunkach akwariowych. Sugerowany jest wybór pary osobników lub haremu i umieszczenie ich w osobnym zbiorniku tarliskowym. Nie musi on być duży (ok. 20-30 l). Wkładamy do niego dużą ilość drobnolistnych roślin i zwiększamy temperaturę wody do ok. 27-28 st.C. Przed tarłem ryby obficie karmimy żywymi lub mrożonymi pokarmami (głównie ślimakami). W czasie zalotów samiec potrafi samice gonić, a nawet uciekają się do gryzienia. Udana pogoń zazwyczaj kończy się zapędzeniem samicy między rośliny gdzie gdzie spotykają się na kilka sekund. Samica uwalnia jaja które jednocześnie są zapładniane przez samca. Niemal przezroczyste jaja przyklejają się i rozwijają tam gdzie upadną. Ikra może być pozostawiona pod opieką samca jednak po wykluciu mogą być przez niego zjedzone.Najlepiej jajeczka przenieść do innego zbiornika lub wyłowić tarlaki. W akwarium z ikra należy uruchomić najlepiej filtr gąbkowy z małym przepływem. Należy usuwać niezapłodnione jajeczka, które mają mleczno-biały kolor. Zdrowe jaja powinny wykluć się po około 5 dniach, larwy po kolejnych 2 lub 3 dniach zaczynają żerować po zużyciu woreczka żółtkowego. Pierwsze produkty powinny być bardzo małe, ruchliwe bezkręgowce. Po tygodniu lub narybek powinien być wystarczająco duży, aby zaakceptować wylęg artemii.

Cena 1 sztukę.